Normale fysiologische bewegingen van de elleboog
De elleboog en zijn botstructuren en banden
Hierboven zijn de botdelen van de rechter elleboog te zien. De epicondylus medialis
is de plaats waar de flexoren gezamenlijk aanhechten en is tevens de plaats van de pijn bij een golferselleboog.
Hierboven zijn de banden aan de binnenzijde van de rechter elleboog te zien. Deze banden
zorgen voor de mediale stabiliteit van de elleboog en kunnen soms bij laxiliteit pijnklachten
geven die lijken op die van een golfarm. Een stabiliteitstest mag bij een onderzoek van de golfarm
dan ook niet ontbreken.
aanhechtingen rondom mediale epicondyle
zenuwen rond de elleboog
De n. ulnaris loopt aan de achterzijde van de elleboog in de sulcus n. ulnaris. De zenuw innerveert de flexoren en speelt dus een belangrijke rol bij het buigen van de vingers (grijpen) en palmair flecteren (buigen)van de pols.
De n. ulnaris kan klachten geven die lijken op die van de golfarm. Dit kan doordat de zenuw in de sulcus ingeklemd wordt of juist te los ligt en subluxeert. Indien de n. ulnaris geïrriteerd is kunnen er motorische en/of sensibele veranderingen zijn in onderarm en hand (tintelingen en/of dove gevoel aan de pinkzijde)
Zenuwwortelprikkeling vanuit de nek-halsregio kan soortgelijke klachten geven als de golfarm. (C7-C8). Vaak zijn de klachten dan uitgebreid en kunnen variëren in o.a. tintelingen, sensibiliteitsstoornissen en krachtsvermindering.
De klachten zijn in dat geval vaak te beïnvloeden door bewegingen van de halswervelkolom.
Een golfarm is niet te provoceren door nekbewegingen.
Pijnuitstraling vanuit de halswervelkolom kan lijken op pijn zoals bij een golfarm echter zal nooit zo uitgebreid zijn als te zien is in de banen hiernaast.
C8 uitstraling volgt het pijngebied van de golfarm.
Bewegingstesten en neurologische testen van de halswervelkolom geven het onderscheid met een golfarm
Bloedvaten rondom de elleboog
